Włodzimierz Markowski

---

Życiorys

Włodzimierz Markowski przyszedł na świat 22 grudnia 1922 roku w Grodzisku Mazowieckim. Był synem Dionizego, który z zaangażowaniem uczestniczył w Polskiej Organizacji Wojskowej i brał udział w obronie Lwowa jako przedstawiciel Orląt Lwowskich. Dionizy Markowski pełnił funkcję dyrektora w części odbiorczej radiostacji transatlantyckiej, a jego życie toczyło się w rodzinnym Grodzisku Mazowieckim.

Już w 1935 roku Włodzimierz zdobył znak nasłuchowy SPL007 i wziął udział w zawodach nasłuchowych, w których odnosił znaczące sukcesy. Był również aktywnym członkiem Polskiego Klubu Radio Nadawców, posługując się znakiem SP3WM.

II wojna światowa

W czasie II wojny światowej Włodzimierz Markowski wstąpił do Związku Walki Zbrojnej, a następnie do Armii Krajowej, gdzie działał pod pseudonimem „Rybka”. Służył w batalionie „Kiliński” i brał udział w produkcji radiostacji konspiracyjnych oraz odbiorników radiowych, które były niezbędne w walce z okupantem. W pierwszych dniach sierpnia 1944 roku w jego ręce wpadła uszkodzona radiostacja „Błyskawica”, na podstawie której w zaledwie jeden dzień skonstruował nadajnik foniczny działający w paśmie 52,1 m, co miało kluczowe znaczenie dla komunikacji w trakcie Powstania Warszawskiego.

Radiostacja „Burza”, stworzona przez Włodzimierza, była pierwszą tego typu w czasie walki w Warszawie. Jako technik odpowiadał za jej eksploatację, był również redaktorem przekazywanych informacji oraz spikerem. Niestety, pod koniec sierpnia lokalizacja nadajnika została wykryta, co w rezultacie doprowadziło do jego zniszczenia w wyniku bombardowania.

Sport motocyklowy

Po zakończeniu działań wojennych Włodzimierz Markowski przez okres ponad czterdziestu lat prowadził warsztat radiotechniczny, gdzie zajmował się naprawą radiów, telewizorów oraz innych sprzętów elektrycznych. W chwili odzyskania niepodległości zakupił uszkodzony motocykl BMW 200, który szybko naprawił i rozpoczął na nim jazdę. W 1947 roku zdobył tytuł Mistrza Polski, a także brał udział w sześciodniowym rajdzie motocyklowym w Czechosłowacji. Był wielokrotnym zdobywcą Złotego Kasku i jeździł na motocyklach takich marek jak Jawa, Triumph, Norton i Parilla, zyskując przydomek „Dyzio” wśród kolegów i fanów.

Jednakże, po niefortunnym wypadku na nartach, który spowodował uszkodzenie jego kręgosłupa, musiał zrezygnować z dalszej kariery w sporcie motocyklowym.

Rajdy samochodowe

Mimo tego, uszkodzenie kręgosłupa nie stanowiło przeszkody dla jego zaangażowania w rajdy samochodowe. Startował w różnych zawodach motoryzacyjnych na terenie Polski, osiągając zwycięstwo w Rajdzie Barbórki oraz Rajdzie Dolnośląskim w 1968 roku, a także w zagranicznych rajdach, takich jak rajd Monte Carlo w tym samym roku. W 1971 roku zdobył pierwsze miejsce w Rajdzie Mazurskim, a w 1972 zajął czwarte miejsce w Rajdzie Warszawskim, stanowiącym część Rajdowych Mistrzostw Polski.

W latach 70-tych skonstruował również dla siebie antyradar, a w 2004 roku podjął się rekonstrukcji radiostacji „Burza”. W 2007 roku został uhonorowany Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski. Na koniec życia wrócił do Grodziska Mazowieckiego, gdzie zmarł 28 maja 2009 roku i spoczął w swoim rodzinnym mieście.

Upamiętnienie

W dniu 25 października 2021 roku, w wyniku decyzji Nr 154/MON Ministra Obrony Narodowej, Szkoła Podoficerska SONDA w Zegrzu oraz Toruniu zyskała imię Włodzimierza Markowskiego, znanego pod pseudonimem „Rybka”.

---

Oceń: Włodzimierz Markowski

---