Bohdan Karczewski, wybitny polski fizyk teoretyk, przyszedł na świat 23 września 1930 roku w Grodzisku Mazowieckim. Jego życie zakończyło się tragicznie 10 grudnia 1978 roku w Warszawie.
W ciągu swoich lat działalności Karczewski wniósł istotny wkład w rozwój fizyki, a jego prace pozostawiły trwały ślad w tej dziedzinie.
Życiorys
Ukończywszy szkołę powszechną w Grodzisku Mazowieckim, Bohdan Karczewski rozpoczął naukę w konspiracyjnej szkole średniej, uczestnicząc w tajnych kompletach. W czasach młodzieńczej walki był aktywnym członkiem Szarych Szeregów, co podkreśla jego zaangażowanie w sprawy narodowe.
Po zdaniu matury w 1948 roku złożył podanie o przyjęcie na studia na Wydziale Matematyki, Fizyki i Chemii Uniwersytetu Warszawskiego. W 1952 roku rozpoczął swoją karierę dydaktyczną w Instytucie Fizyki Doświadczalnej UW, gdzie najpierw pełnił funkcję zastępcy asystenta. W 1954 roku obronił pracę magisterską zatytułowaną „Ugięcie fal Diraca”, a następnie podjął studia aspiranckie w Instytucie Fizyki Polskiej Akademii Nauk.
W 1959 roku uzyskał tytuł doktora, broniąc rozprawy pt. „Approximate Formulae of Diffracted Electromagnetic Wave”. Rok później, w 1960, wyjechał na stypendium do Leningradu, a w 1961 do Rochester, gdzie spędził dwa lata na stażu naukowym u boku znanego optyka prof. E. Wolfa. Po powrocie do Polski, w 1963 roku, uzyskał habilitację, składając rozprawę zatytułowaną „Coherence Theory of the Electromagnetic Field”.
Bezpośrednio po habilitacji, Bohdan Karczewski został wykładowcą na Politechnice Warszawskiej, gdzie szybko awansował do rangi docenta. W latach 1967–1969 pełnił funkcję zastępcy dyrektora ds. naukowych, a później, w latach 1969–1972, objął stanowisko dyrektora Instytutu Fizyki Politechniki Warszawskiej. W 1970 roku, uzyskując tytuł profesora nadzwyczajnego, kontynuował swoją działalność akademicką i naukową.
Po 1973 roku, Karczewski przeszedł do Uniwersytetu Warszawskiego jako profesor, kierując Zakładem Optyki Instytutu Fizyki Doświadczalnej. Jego osiągnięcia naukowe obejmowały nie tylko klasyczną i kwantową teorię pola elektromagnetycznego, ale również teorię dyfrakcji oraz spójności pola elektrycznego. Współpracował z międzynarodowym czasopismem „Optica Acta” oraz był aktywnym członkiem Amerykańskiego Towarzystwa Optycznego i Komitetu Fizyki PAN, a także wiceprzewodniczącym Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Fizycznego. W latach 1975-1978 pełnił obowiązki wiceprzewodniczącego International Commission for Optics.
Na koniec swojej kariery, prof. Karczewski tłumaczył podręczniki z języka rosyjskiego oraz prowadził badania związane z zastosowaniem jego teorii w praktycznych aspektach fizyki. Zmarł w Warszawie i został pochowany na cmentarzu w Wilanowie, co stanowi o jego głębokim związku z miastem, w którym spędził życie, a które miało znaczący wpływ na jego karierę i osiągnięcia naukowe.
Przypisy
- a b Fizykoteka - wirtualne muzeum wydziału fizyki UW [online], fizykoteka.fuw.edu.pl [dostęp 23.02.2024 r.]
- Miejsca spoczynku osób związanych z Wydziałem Fizyki UW [dostęp 22.02.2024 r.]
Pozostali ludzie w kategorii "Nauka i edukacja":
Zbigniew Pełczyński | Andrzej Radecki | Jarosław Deminet | Marek Grad | Adam Kujawski (fizyk) | Wiesław ŚliżewskiOceń: Bohdan Karczewski