Wiesław Śliżewski

---

Życiorys

Wacław, ojciec Wiesława Śliżewskiego, zakończył swoją służbę w Żandarmerii Wojskowej w 1921 roku, a następnie rozpoczął pracę w Ministerstwie Spraw Zagranicznych, z którego przeszedł na emeryturę w 1954 roku. Jego matka, Kazimiera, była córką ziemianina z powiatu skierniewickiego i zajmowała się prowadzeniem domu. Z powodu zatrudnienia ojca rodzina przebywała w Niemczech w latach 1934-1937.

Wcześniej, podczas II wojny światowej, Wiesław mieszkał w Brwinowie pod Warszawą, gdzie uczęszczał do Szkoły Powszechnej. W późniejszym czasie brał udział w tajnych kompletach gimnazjalnych. W listopadzie 1944 roku został przymusowo wywieziony przez żandarmerię niemiecką do pracy przy kopaniu umocnień. Udało mu się zbiec z obozu w grudniu tego samego roku i do momentu wyzwolenia przebywał u dalszej rodziny. Po wojnie kontynuował edukację w Gimnazjum i Liceum, jednocześnie pracując jako robotnik oraz pracownik umysłowy, co pozwoliło mu ukończyć szkołę średnią w 1949 roku.

W listopadzie 1949 roku, został skierowany przez Zarząd Wojewódzki Związku Młodzieży Polskiej do pracy w Państwowym Instytucie Geologicznym, gdzie zajmował się badaniami geologicznymi pod kątem budowy warszawskiego Metra. Jego pierwsze zajęcia w Instytucie obejmowały nadzór geologiczny nad wierceniami, a w wolnym czasie uczestniczył w szkoleniach dotyczących wiertnictwa i geologii. W 1950 roku brał udział w kursie kartografii geologicznej w Czorsztynie, a w tym samym czasie rozpoczął wieczorowe studia na Uniwersytecie Warszawskim w zakresie geologii. W latach 1955-1956 był asystentem w Katedrze Geologii i Ekonomiki Złóż Uniwersytetu Warszawskiego, pod kierunkiem Władysława Bobrowskiego. Był również członkiem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, pełniąc m.in. funkcję sekretarza POP PZPR.

Na początku 1956 rozpoczął pracę jako geolog w kopalni uranu w Kowarach, gdzie został mianowany Głównym Geologiem w kopalni Podgórze po odkryciu nowych zasobów uranu. Uzyskał stopień inżyniera górniczego w 1956 roku i w 1957 został odznaczony Brązowym Krzyżem Zasługi. Jego rozwój zawodowy obejmował kilkumiesięczny staż naukowy w ZSRR oraz studium ekonomiczne, ukończone w 1960 roku.

Po likwidacji górnictwa uranowego wrócił do Warszawy i podjął pracę eksperta-geologa w Wietnamie, prowadząc poszukiwania złóż minerałów do roku 1963. Następnie, do 1971, pracował w Przedsiębiorstwie Geologicznym w różnych rolach, w tym jako Kierownik Działu oraz Główny Geolog. Jednym z jego sukcesów było zorganizowanie laboratoriów do analizy właściwości skał, co stało się podstawą jego pracy doktorskiej obronionej w 1977 roku.

W 1971 roku Wiesław Śliżewski objął stanowisko Naczelnego Dyrektora Przedsiębiorstwa Poszukiwań Geofizycznych. Przedsiębiorstwo to przechodziło istotną modernizację. Zatrudniano nowoczesne urządzenia sejsmiczne oraz szkolono kadrę w krajach zachodnich. W październiku 1974 roku został Naczelnym Dyrektorem nowo utworzonego Przedsiębiorstwa ds. Eksportu Geopol, które skupiało się na organizacji eksportu polskich usług geologicznych i geofizycznych.

W latach 1977-1983 pełnił rolę radcy w Sekretariacie RWPG w Moskwie, a następnie, w 1985 roku, został powołany na stanowisko Podsekretarza Stanu – Głównego Geologa Kraju w Ministerstwie Ochrony Środowiska i Zasobów Naturalnych. W tym czasie opracował nowe prawo geologiczne oraz wprowadził zmiany wpływające na sposób finansowania prac geologicznych.

W 1990 roku przeszedł na emeryturę, ale pozostał aktywny jako konsultant w firmie Elektrim S.A. oraz doradca Zarządu Spółki Metanel. Wiesław Śliżewski przez wiele lat pełnił różne funkcje państwowe, a jego działalność została doceniona na międzynarodowym forum. Jest autorem wielu publikacji dotyczących metodologii badań geologicznych oraz projektów archiwalnych.

Życie prywatne

Wiesław Śliżewski ma rodzinę składającą się z uzdolnionych ludzi. Jego starszy brat, Janusz, wybrał drogę kariery medycznej, zostając lekarzem, co świadczy o jego zaangażowaniu w niesienie pomocy innym. Młodsza siostra, Jolanta, realizuje się jako geolog, co widać, że również podąża ścieżką naukową w obszarze badań Ziemi.

Wiesław jest dumnym ojcem dwóch synów, Piotra oraz Mariusza, którzy z pewnością stanowią ważną część jego życia i dają mu wiele powodów do radości.

Odznaczenia

Wiesław Śliżewski został uhonorowany wieloma odznaczeniami państwowymi, wśród których można wymienić Brązowy oraz Srebrny Krzyż Zasługi. Jego osiągnięcia doceniono również poprzez nadanie mu Krzyża Kawalerskiego oraz Krzyża Oficerskiego w ramach Orderu Odrodzenia Polski.

Warto podkreślić, że otrzymał również wiele medali i odznaczeń resortowych, które świadczą o jego znaczącej roli w służbie publicznej. Ponadto, Wiesław Śliżewski został odznaczony medalami wietnamskimi oraz mongolskimi, co pokazuje jego międzynarodowe uznanie i wpływ na współpracę z tymi krajami.

Źródła

W źródłach dotyczących Wiesława Śliżewskiego, warto zwrócić uwagę na jego publikację, która jest istotnym osiągnięciem w dziedzinie geologii. Zawiera ona bogate doświadczenia autora oraz refleksje na temat pracy w Państwowym Instytucie Geologicznym.

Śliżewski W., 2015, 60 lat w służbie geologii i współpracy z Państwowym Instytutem Geologicznym (1949–1966), w: Pracowaliśmy w trudnych, ale ciekawych czasach. Wspomnienia pracowników Państwowego Instytutu Geologicznego, Stowarzyszenie Emerytowanych Pracowników Państwowego Instytutu Geologicznego, Wspomnienia Nr 7, str. 50–70, Warszawa.

---

Oceń: Wiesław Śliżewski

---