Marek Grad

---

Życiorys

Marek Grad był wybitnym specjalistą w dziedzinie sejsmologii, a jego kariera akademicka obejmowała wiele istotnych ról oraz osiągnięć. W latach 1991–2002 sprawował funkcję dyrektora Instytutu Geofizyki Wydziału Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego. Następnie, od 2004 roku, został członkiem korespondentem Polskiej Akademii Nauk. Jego zaangażowanie w działalność naukową obejmowało również przewodniczenie radą kuratorów Wydziału III Nauk Ścisłych i Nauk o Ziemi PAN w okresie 2011–2012 oraz pełnienie funkcji dziekana tego wydziału w latach 2012-2014.

Grad był także członkiem zagranicznym Fińskiej Akademii Nauk i aktywnie brał udział w programie NATO Science for Peace jako członek komitetu sterującego. Współpracował z wieloma czasopismami naukowymi, będąc częścią ich komitetów redakcyjnych, w tym takich publikacji jak „Polish Polar Research”, „International Journal of Geophysics”, „Acta Geophysica” oraz „Przegląd Geofizyczny”. Jego prace skoncentrowane były na sejsmologii, a szczególnie na sejsmologii strukturalnej.

W zakresie badań, Marek Grad specjalizował się w analizach skorupy ziemskiej oraz górnego płaszcza Ziemi przy zastosowaniu metod sejsmologii eksplozyjnej, w tym głównie zaawansowanych sondowań sejsmicznych. Jego badania odbywały się w Polsce, Finlandii, na Spitsbergenie oraz w Antarktyce Zachodniej. Wspólnie z Timo Tiirą z Uniwersytetu w Helsinkach, był autorem cyfrowej mapy nieciągłości Moho dla Płyty Europejskiej, która bazowała na danych zaczerpniętych z różnych projektów badawczych realizowanych w Europie i Ameryce Północnej. Była to przełomowa mapa, gdyż jako pierwsza ukazywała głębokość nieciągłości Moho na całym obszarze Europy i zainteresowała wiele środowisk naukowych zarówno w Europie, jak i USA.

Pełnił rolę koordynatora w licznych projektach badawczych, takich jak POLONAISE’97, CELEBRATION 2000, ALP 2002, SUDETES 2003, TOR oraz PASSEQ w latach 2006-2008, a także w projekcie 13 BB-STAR. Z Leszkiem Czechowskim współpracując, wskazał na istnienie dwóch rodzajów astenosfery, co wzbogaciło wiedzę o budowie wnętrza Ziemi. Poza nauką, Marek Grad angażował się także w popularyzację wiedzy, organizując wykłady na Festiwalu Nauki, w szkołach średnich oraz na Uniwersytecie Otwartym. Jego pasją była również turystyka górska.

W ciągu swojej kariery akademickiej wypromował 10 doktorów, 21 magistrów oraz 18 licencjatów. W latach 1976–2020 opublikował aż 298 prac naukowych, z czego ponad 130 z listy filadelfijskiej, a ich łączna liczba cytatów w bazie Scopus wyniosła ponad 5 tysięcy.

Niestety, Marek Grad zmarł nagle 17 maja 2020 roku i został pochowany na cmentarzu Bródnowskim w Warszawie (kwatera 50G-3-25).

---

Oceń: Marek Grad

---