Juliusz Dreszer


Juliusz Bronisław Dreszer, który przyszedł na świat 26 maja 1892 roku w Grodzisku Mazowieckim, był jedną z wyrazistych postaci swojej epoki. Jego życie, które zakończyło się 14 maja 1937 roku w Warszawie, poświęcone było zarówno służbie wojskowej, jak i działalności prawniczej.

W swojej karierze wojskowej Dreszer osiągnął stopień rotmistrza w rezerwie Wojska Polskiego, co świadczy o jego zaangażowaniu i oddaniu dla kraju. Poza działalnością wojskową, był również adwokatem, co podkreśla jego wszechstronność i umiejętności w różnych dziedzinach zawodowych.

Życiorys

Juliusz Dreszer przyszedł na świat 26 maja 1892 roku. Był synem Jana Augusta, adwokata, notariusza oraz działacza na rzecz niepodległości, i Emilii z domu Rusch. Wśród jego braci byli Zygmunt, który w latach 1888–1947 był politykiem związanym z Polską Partią Socjalistyczną i posłem, a także Gustaw, który żył w latach 1889–1936 jako generał, oraz Rudolf, generał, który zmarł w 1958 roku.

W roku 1900, w wyniku przeprowadzki rodziny, Juliusz osiedlił się w Częstochowie, gdzie jego ojciec otworzył prywatną kancelarię prawną. Tam też bracia Dreszerowie rozpoczęli naukę w Gimnazjum Rządowym. W czasie rewolucji w 1905 roku Juliusz brał udział w strajku szkolnym, co miało za konsekwencję jego wydalenie ze szkoły, w wyniku czego kontynuował edukację w prywatnym Gimnazjum Polskim w tym mieście.

Po zakończeniu nauki kształcił się w Prywatnych Kursach Handlowych Męskich Augusta Zielińskiego w Warszawie, a praktykę zawodową odbywał w Legnicy. Przed 1914 rokiem Juliusz był handlowcem oraz przemysłowcem we Lwowie, gdzie w 1912 roku objął stanowisko referenta i zastępcy dyrektora w Spółce Maszynowej i Kredytowej. Z kolei w 1913 roku został zastępcą zawiadowcy w firmie Towarzystwo Terenowe sp. z o.o.

Wobec wybuchu I wojny światowej, Juliusz wstąpił do Legionów Polskich i służył w 1 pułku ułanów, w szwadronie, którym dowodził. W 1915 roku uzyskał stopień podoficera, a dwa lata później ukończył Szkołę Oficerską Kawalerii w Ostrołęce. Po uzyskaniu przez Polskę niepodległości, Juliusz związał się z Wojskiem Polskim i wziął udział w wojnie polsko-bolszewickiej, walcząc w 11 pułku ułanów Legionowych oraz 201 Ochotniczym pułku szwoleżerów, którym dowodził jego brat, rtm. Rudolf Dreszer. Jako adiutant oraz dowódca szwadronu brał udział w kontrofensywie na Wołyniu w 1920 roku. Wyróżnił się odwagą, otrzymując Order Virtuti Militari.

Za swoje czyny wojenne Juliusz został awansowany do stopnia rotmistrza rezerwy kawalerii, z datą starszeństwa 1 czerwca 1919 roku. W lat 20. i 30. pełnił funkcję oficera rezerwowego 1 pułku szwoleżerów w Warszawie. Równocześnie, podczas I wojny światowej, rozpoczął studia prawnicze, które ukończył w nowo wolnej Polsce. W czasie II Rzeczypospolitej, po przejściu w stan spoczynku, rozpoczął praktykę adwokacką w Warszawie. Działał też w Lidze Morskiej i Rzecznej.

W okresie II RP Juliusz osiedlił się jako osadnik wojskowy w miejscowości Orliczyn, w gminie Chotiaczów, w województwie wołyńskim, towarzyszyli mu jego brat Rudolf oraz płk Stanisław Dreszer. Przed wyborami parlamentarnymi do Sejmu RP w 1935 roku został mianowany komisarzem wyborczym w okręgu nr 6.

Juliusz Dreszer zmarł 14 maja 1937 roku w Warszawie na skutek komplikacji będących wynikiem przebytej grypy. Jego pochówek odbył się na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie na kwaterze 5A-6-18. Jego żoną od 1924 roku była Helena Natalia z domu Matecka, urodzona w 1896 roku.

Ordery i odznaczenia

Juliusz Dreszer był odznaczonym wieloma honorowymi medalami i odznaczeniami za swoje zasługi. Poniżej przedstawiamy niektóre z nich:

  • krzyż srebrny Orderu Virtuti Militari,
  • krzyż Niepodległości (przyznany 17 marca 1932),
  • krzyż oficerski Orderu Odrodzenia Polski (odznaczony 10 listopada 1933),
  • krzyż Walecznych (otrzymany czterokrotnie).

Przypisy

  1. Lista pochowanych. Juliusz Dreszer. um.warszawa.pl. [dostęp 22.02.2018 r.]
  2. Orliczyn. wolyn.ovh.org. [dostęp 09.11.2015 r.]
  3. Lista imienna oficerów służących w 11 Pułku Ułanów Legionowych. smbit11.republika.pl. [dostęp 09.11.2015 r.]
  4. Helena Natalia Dreszer (Matecka). geni.com. [dostęp 09.11.2015 r.]
  5. Jan August Dreszer. sejm-wielki.pl. [dostęp 09.11.2015 r.]
  6. Emilia Rusch. sejm-wielki.pl. [dostęp 09.11.2015 r.]
  7. Lista nazwisk osób odznaczonych Orderem Virtuti Militari. stankiewicze.com. [dostęp 09.11.2015 r.]
  8. Oficerowie. Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie. [dostęp 29.09.2015 r.]
  9. Dorota Czech: Almanach Absolwentów IV L.O. im. H. Sienkiewicza w Częstochowie. Część II, 1915–1939. absolwenci.sieniu.czest.pl, 23.04.2009 r. [dostęp 09.11.2015 r.]
  10. Część urzędowa. Firmy. „Gazeta Lwowska”, nr 83 z 12.04.1912 r.
  11. Część urzędowa. Firmy. „Gazeta Lwowska”, nr 54 z 08.03.1914 r.
  12. Nominacja komisarzy wyborczych. „Express Poranny”. nr 205, 26.07.1935 r.
  13. Komisarze wyborczy. „Kurier Warszawski”. nr 202, 26.07.1935 r.
  14. Zgon ś. p. Juliusza Dreszera. „Gazeta Lwowska”, nr 108 z 16.05.1937 r.
  15. M.P. z 1932 r. nr 64, poz. 82 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
  16. M.P. z 1933 r. nr 259, poz. 277 „za zasługi na polu pracy społecznej”.
  17. Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 118, 585.
  18. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 621.
  19. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 538.
  20. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 698.
  21. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 596.
  22. Osadnicy wojskowi – lista kompletna. kresy.genealodzy.pl, s. 39. [dostęp 09.11.2015 r.]

Pozostali ludzie w kategorii "Inne":

Wojciech Soporek | Władysław Kniewski

Oceń: Juliusz Dreszer

Średnia ocena:4.98 Liczba ocen:14