Leszek Rychter

Polityka i administracja

Leszek Rychter, urodzony 18 stycznia 1926 roku w Grodzisku Mazowieckim, był znaczącą postacią w polskiej polityce oraz administracji. Niezwykle aktywny w ramach lokalnych struktur, pełnił rolę przewodniczącego Miejskiej Rady Narodowej w Sanoku.

Życie Leszka Rychtera zakończyło się 3 lipca 2002 roku w Sanoku, gdzie pozostawił po sobie istotny ślad w historii lokalnej społeczności.

Życiorys

Leszek Eugeniusz Rychter przyszedł na świat 18 stycznia 1926 roku w Grodzisku Mazowieckim. Od młodych lat kształcił się w Szkole Technicznej Kolejowej w Warszawie, do której uczęszczał w trudnym okresie okupacji niemieckiej między 1940 a 1944 rokiem. W jego rodzinie można było znaleźć tragiczne losy krewnych – wuj i ciotka zostali rozstrzelani w Palmirach, a kuzyn Eugeniusz Cewiński, urodzony w 1919 roku, zasłynął jako żołnierz Armii Krajowej, znany pod pseudonimami „Nenek” i „Rakieta”, a także jako utalentowany hokeista oraz tenisista.

Po zakończeniu II wojny światowej rozpoczął pracę w Urzędzie Skarbowym w Grodzisku Mazowieckim, gdzie był zatrudniony od 1947 do 1948 roku. Następnie, w latach 1951-1955, pełnił rolę szefa kadr w Zjednoczeniu PGR w Warszawie. Od 1955 roku przeprowadził się do Sanoka, gdzie kontynuował swoją karierę zawodową w Zjednoczeniu PGR, a od 1957 roku pracował w Ośrodku Transportu Leśnego. Ukończył Liceum Ekonomiczne w Brzozowie w 1973 roku, co wzmocniło jego kwalifikacje zawodowe.

W świecie polityki zaangażował się jako radny Miejskiej Rady Narodowej, będąc w kolejnych latach 1961, 1965 i 1969 wybieranym do tego grona. Został również wybrany na zastępcę przewodniczącego Prezydium MRN, pełniąc tę funkcję przy Janie Łysakowskim od 25 kwietnia 1961 roku. Otrzymał także zaszczyt pełnienia roli przewodniczącego Prezydium MRN w Sanoku od 4 czerwca 1962 roku do wiosny 1971 roku. W tym czasie miał swój udział w odsłonięciu Pomnika Tadeusza Kościuszki w Sanoku w dniu 15 września 1962 roku.

W latach jego kadencji Sanok przeżywał intensywny rozwój, szczególnie w zakresie budownictwa mieszkalnego oraz powstawania dwóch istotnych zakładów przemysłowych: Autosanu oraz Stomilu Sanok. Rychter brał także udział w powołaniu społecznego komitetu ORMO w Sanoku, którego został zastępcą przewodniczącego 31 stycznia 1968 roku. Po zakończeniu pracy w Miejskiej Radzie Narodowej, kontynuował swoją karierę jako prezes Urzędu Stanu Cywilnego w Sanoku.

Na początku lat 70. był również aktywnym członkiem Miejskiego Komitetu Frontu Jedności Narodu w Sanoku. Leszek Rychter zmarł 3 lipca 2002 roku w Sanoku. Był mężem Anny Rychter (1930-2007), a oboje zostali pochowani w grobowcu rodzinnym na Cmentarzu Centralnym w Sanoku.

Odznaczenia i wyróżnienia

Leszek Rychter otrzymał wiele prestiżowych wyróżnień w swojej karierze. Poniżej przedstawiamy niektóre z najważniejszych odznaczeń, które zostały mu przyznane:

  • Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, przyznany w 1983 roku,
  • Odznaka „Zasłużony dla Sanoka”, zdobyta w 1981 roku,
  • „Jubileuszowy Adres” otrzymany w 1984 roku.

Przypisy

  1. Wojciech Andrzejewski, Andrzej Słowiński: Historia tenisa ziemnego w Grodzisku Mazowieckim i okolicach. Grodzisk Mazowiecki: Urząd Miejski w Grodzisku Mazowieckim, 2017, s. 6, 7, 9-12, 47, 48. ISBN 978-83-64209-04-8.
  2. Andrzej Romaniak: Sanok. Fotografie archiwalne – Tom II. Wydarzenia, uroczystości, imprezy. Sanok: Muzeum Historyczne w Sanoku, 2011, s. 266, 326, 328, 340. ISBN 978-83-60380-30-7.
  3. Franciszek Oberc. Burmistrzowie Sanoka. Leszek Rychter. „Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej”. Nr 8. Samorząd Gminy Miasta Sanoka 1867–1990., s. 347-348, 2008. Fundacja „Archiwum Ziemi Sanockiej”. ISSN 1731-870X.
  4. Władysław Stachowicz. Nr 8: Samorząd Gminy Miasta Sanoka 1867–1990. Miejska Rada Narodowa w Sanoku 1950-1990. „Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej”, s. 219, Sanok: 2008. Fundacja „Archiwum Ziemi Sanockiej”. ISSN 1731-870X.
  5. Władysław Stachowicz. Nr 8: Samorząd Gminy Miasta Sanoka 1867–1990. Miejska Rada Narodowa w Sanoku 1950-1990. „Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej”, s. 258, Sanok: 2008. Fundacja „Archiwum Ziemi Sanockiej”. ISSN 1731-870X.
  6. Władysław Stachowicz. Nr 8: Samorząd Gminy Miasta Sanoka 1867–1990. Miejska Rada Narodowa w Sanoku 1950-1990. „Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej”, s. 202, Sanok: 2008. Fundacja „Archiwum Ziemi Sanockiej”. ISSN 1731-870X.
  7. Leszek Rychter. Pamiętna Wigilia. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 3, Nr 36 (435) z 20-31 grudnia 1987.
  8. Saldo dodatnie!. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 1, Nr 1 (166) z 20-31 stycznia 1980.
  9. Obwieszczenie o wynikach wyborów do rad narodowych w województwie rzeszowskim. „Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Rzeszowie”. Nr 7, s. 110, 30.06.1965 r.
  10. Władysław Stachowicz. Nr 8: Samorząd Gminy Miasta Sanoka 1867–1990. Miejska Rada Narodowa w Sanoku 1950-1990. „Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej”, s. 216, Sanok: 2008. Fundacja „Archiwum Ziemi Sanockiej”. ISSN 1731-870X.
  11. Spotkanie działaczy. „Nowiny”, s. 2, Nr 178 z 30-31 lipca 1983.
  12. Odznaczenia i wyróżnienia dla sanockich działaczy FJN. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 1, Nr 22 (278) z 10-20 sierpnia 1983.
  13. W 37 rocznicę Manifestu Lipcowego. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 1, Nr 22 (222) z 1-10 sierpnia 1981.
  14. Arnold Andrunik: Rozwój i działalność Związku Bojowników o Wolność i Demokrację na Ziemi Sanockiej w latach 1949-1984. Sanok: 1986, s. 262.
  15. Księga cmentarna nr 1. Matejki Rymanowska od 1973 do 2004 (stare cmentarze), Sanok.
  16. Władysław Stachowicz. Nr 8: Samorząd Gminy Miasta Sanoka 1867–1990. Miejska Rada Narodowa w Sanoku 1950-1990. „Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej”, s. 288, Sanok: 2008. Fundacja „Archiwum Ziemi Sanockiej”. ISSN 1731-870X.

Oceń: Leszek Rychter

★★★★★
Średnia ocena:4.9 Liczba ocen:15